Waterstabiliteitslaag (cement gestabiliseerde grindlaag), ook wel waterdichte laag of waterdichte laag genoemd, is een zeer belangrijk onderdeel van de wegenbouw. Het bevindt zich tussen de vullaag van de ondergrond en de bestratingslaag, het belangrijkste doel is om de opwaartse migratie van grondwater en vocht te voorkomen, om de stabiliteit van de ondergrondvulling en de uniforme draagkracht van de bestrating te waarborgen. De belangrijkste gebruikte materialen zijn klei, zand, slib, cement, staalslakken enzovoort. Deze materialen kunnen alleen of in combinatie met elkaar worden gebruikt, afhankelijk van hun eigenschappen om een goede waterbestendigheid en verdichting te bereiken. Constructiemethoden zijn voornamelijk de verdichtingsmethode met rubberen rollen, de bestratingsmethode en de spuitmethode. Deze constructiemethoden hebben hun eigen kenmerken, die moeten worden geselecteerd op basis van de specifieke situatie van het project. De waterstabiliteitslaag is een belangrijke schakel om de stabiliteit en prestaties van de weg te waarborgen. Hoewel het een structurele laag is waar mensen weinig aandacht aan besteden, zijn de rol en invloed ervan cruciaal.